ΗΜΕΡΑ ΤΑΛΑΝΤΩΝ, ΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
(Μτθ. 25, 14-30, Β΄ Κορ. 6, 1-10)
Του Ηλία Λιαμή, δρ. Θεολογίας, αρχισυντάκτη της ιστοσελίδας Catichisi.gr
Αγαπητή μου κατηχήτρια, Αγαπητέ μου κατηχητή,
Με τρόπο γλαφυρό αλλά και εύστοχο, τόσο η Αποστολική, όσο και η Ευαγγελική περικοπή της Κυριακής, αναδεικνύουν τα ιδιαίτερα χαρίσματα, με τα οποία είναι προικισμένος ο κάθε άνθρωπος.
Ιδιαίτερα όμως στο δικό μας λειτούργημα, το λειτούργημα της κατήχησης και της διάπλασης των νέων ψυχών μέσα σε έναν κόσμο που έχει τις δικές του αξίες και τους δικούς του προσανατολισμούς, και οι δύο περικοπές νομίζω πως αποκτούν μια ιδιαίτερη σημασία. Η προσεκτική τους ανάγνωση, πέρα από την προσωπική ωφέλεια που μπορεί να προσδώσει στον καθένα από μας, μπορεί και να μετατραπεί σε μέσο ενατένισης των παιδιών μας μέσα από μια βαθύτερη και ευρύτερη οπτική γωνία.
Πολλές φορές, η διαδικασία της κατήχησης περιορίζεται στη μετάδοση αληθειών και στη διαμόρφωση ενός ενιαίου τύπου ανθρώπου. Με άλλα λόγια, ανεπαίσθητα πολλές φορές, στοχεύουμε, σαν πάνω σε μια κλίνη του Προκρούστη, να προσαρμόσουμε τους νέους ανθρώπους σε νοητικά, ψυχολογικά, φορές φορές μάλιστα και σε εμφανισιακά καλούπια.
Σήμερα, αναδεικνύεται και στις δύο περικοπές το μεγαλείο της προσωπικής ιδιαιτερότητας και των ξεχωριστών χαρισμάτων. Στο σημερινό Ευαγγέλιο τα τάλαντα δεν περιγράφονται και είναι αλήθεια πως παρουσιάζεται μια διαφοροποίηση ως προς τον αριθμό τους: Άλλος λαμβάνει πέντε, άλλος δύο, άλλος ένα. Το γεγονός αυτό, ίσως και να εγείρει μέσα στην ομάδα μας συζήτηση για μια πιθανή αδικία. Εμείς όμως ας επικεντρώσουμε την προσοχή μας στον έπαινο του Θεού για την καλλιέργεια και την ανάπτυξη των χαρισμάτων του καθενός μας. Ας συνδυαστεί μάλιστα ο έπαινος αυτός με τη χαρά που αισθάνεται ο άνθρωπος εκείνος, όταν με κόπο και επιμονή καταφέρει να δει τον πολλαπλασιασμό των ταλάντων. Ας στραφεί μάλιστα και η ματιά μέσα μας και ας προτρέψουμε τους μικρούς ακροατές μας, αντί να ασχολούνται, όπως πολλές φορές συμβαίνει, με το τι έχει και το τι καταφέρνει ο άλλος, να αναγνωρίζουν τα χαρίσματα τους, να ευγνωμονούν το Θεό γι’ αυτά και να στοχεύουν στην καλλιέργεια και στην ανάπτυξή τους.
Ας μην ξεχάσουμε να συνδυάζουμε πάντα τα χαρίσματα και τα ταλέντα με την αγάπη του Θεού που τα δωρίζει. Μόνον η αγάπη αυτή είναι σε θέση να προστατέψει τον ταλαντούχο άνθρωπο από την έπαρση και τον εγωισμό. Πόσο υπέροχο θα ήταν να μάθουμε από μικροί να θεωρούμε τα χαρίσματα μας εργαλεία αγάπης και προσφοράς!
Με τρόπο μοναδικό, στη σημερινή Αποστολική περικοπή, συμπληρώνονται όλα αυτά με τον λόγο τού Αποστόλου Παύλου προς τους Κορίνθιους. Εδώ πλέον δεν μιλάμε για τα φυσικά χαρίσματα, αλλά τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος, όπως την αγάπη, την ανεκτικότητα, την καλοσύνη, την αντοχή και την καρτερία. Δώρα, που σε καιρούς δύσκολους, σαν τους δικούς μας, κάνουν τον άνθρωπο ικανό να αντέξει και να μην χάσει την ελπίδα του, την ίδια ώρα που η απογοήτευση, η ανθρώπινη κακία, η δυστυχία και η περιφρόνηση προς καθετί το πνευματικό έχουν κατακλύσει τη ζωή μας και απειλούν να οδηγήσουν μικρούς και μεγάλους σε ζωή χωρίς νόημα και χωρίς περιεχόμενο.
Ας γίνει η σημερινή Αποστολική περικοπή μια αφορμή για να συνειδητοποιήσουμε αλλά και να διδάξουμε πώς οι δωρεές και τα χαρίσματα του Θεού, πολλές φορές δεν έχουν θέση στην κλίμακα των αξιών του κόσμου τούτου. Γι΄ αυτό και ιδιαίτερα οι δικοί μας καιροί, απαιτούν εκ μέρους μας αποφασιστική και συνεπή επιλογή για το σωστό και το λάθος, το ηθικό και το ανήθικο, το χρήσιμο και το άχρηστο. Ιδιαίτερα η τελευταία πρόταση της περικοπής μάς οδηγεί να συνειδητοποιήσουμε την απόλυτη αντίθεσή που, πολλές φορές, χαρακτηρίζει τη σχέση του Χριστιανού με τον κόσμο.
Ναι, ως Χριστιανοί, είμαστε διαφορετικοί με τον κόσμο, ως προς τα κριτήρια, τη συμπεριφορά και τις πρακτικές. Εδώ όμως καιροφυλακτεί ένας μεγάλος κίνδυνος: Να περιφρονήσουμε τον κόσμο και να δούμε τους εαυτούς μας ως τους ξεχωριστούς, τους καθαρούς, τους κριτές των πάντων. Όσο κι αν εντοπίζουμε αυτήν την διαφορετικότητα, ο κόσμος παραμένει το πεδίο εφαρμογής της ανυπόκριτης αγάπης που αναφέρει ο Απόστολος Παύλος. Η σταθερότητα στην πίστη μας δεν πρέπει να λειτουργήσει ως μέσον ξεχωρίσματος από τον κόσμο, αλλά ως μέσον μαρτυρίας και ελπίδας γι΄ αυτόν.
Ημέρα χαρισμάτων λοιπόν η σημερινή Κυριακή. Ημέρα αναγνώρισης των ταλέντων μας, ημέρα ευγνωμοσύνης προς τον Θεό που τα δωρίζει, ημέρα αποφάσεων για χρήση των χαρισμάτων αυτών προς δόξαν Θεού και σωτηρία των ανθρώπων.
|